Tuinieren is creëren,

schrijven is creëren.

 

Planten en tuinieren spelen een belangrijke rol in mijn leven. Mijn vroegste jeugdherinneringen: spijbelen van de kleuterschool, mijn moeder in de tuin helpen en lieveheersbeestjes verzamelen. Afrikaantjes, vlijtig liesjes en goudsbloemen kweken uit zakjes zaad die je destijds gratis bij de boodschappen kreeg. 

 

Als tiener tekende ik mijn droomontwerp voor de tuin bij het ouderlijk huis. Ondertussen experimenteerde ik er op los met inheemse planten als gele lis en speenkruid… tot grote frustratie van mijn vader die de woekerende knolletjes er weer uit moest pulken.

 

                                      Mijn moeder(†) lekker bezig in de tuin bij het ouderlijk huis in De Meern

 

Studies geschiedenis, Arabistiek en journalistiek voerden mij naar een hele andere wereld. Een wereld waarin warmte en gastvrijheid voorop staan, maar waar het verzengende klimaat tuinieren niet echt een populaire hobby maakt. In de Arabische wereld zoekt men zijn heil liever binnen, waar het koel is. Dat maakte mij extra bewust van de betekenis van het frisse Nederlandse groen en de rijkdom van onze eeuwenoude cultuurlandschappen, kortom ons ‘buiten’.

 

Rond 2003 besloot ik mijn groene passie meer ondergrond te geven. Met opleidingen tot vakbekwaam hovenier, tuinontwerper en natuurgids. Sindsdien combineer ik mijn vaardigheden als projectcoördinator en redacteur met mijn kennis en belangstelling voor tuin en architectuur, landschap en erfgoed.